ÖLÜM...

Ölüm kim bilir nerede?

Kimde, kimin kapısında?

Kime ne kadar mesafede?

Ne zaman uğrayacağını bilmediğimiz...

Belki şimdi, belki yarın, belki günler sonra, belki yıllar sonra..

“Hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez. Hiç kimse nerede öleceğini bilemez.” 

Ama kesin gelecek misafir, sevgili, mülkün sahibinin elçisi...

Huzura erdirmek için posadan ayıran, huzura kavuşturan şey.

Sen ne güzel misafirsin ey ölüm.

Kimi misafirini güzel ağırlamak ister, temizler evini barkını. 

Hazırlanır süslenir dört gözle bekler sevgilisine kavuşturacak, huzura erdirecek olanı.

"ALLAH eceli gelen bir kimseyi geri bırakmaz. ALLAH bütün yaptıklarınızdan haberdârdır.”

Kimi de kapısını camını kapar, ışıklarını söndürür ve istemez misafir gelsin.

Saklanır ki gelmeyeceğini sanır. 

Ne büyük yanılgıdır ki gözünü gerçeğe kapayan insanın kendi görmediği için görünmediği sanması. 

Eninde sonunda gelecek olana kapıyı kapamanın çare olmadığını bilmemesi...

“Ölümün rengi sarmış evi” derken... Neydi ölümün rengi? 

Neydi yas sebebi? 

Neydi karalar bağlatan, ağıtlar yaktıran?

Geçiş için kapı, köprü olan varacağı yere vardıran...

O kapıdan geçmeden huzura eremeyeceğini bilmez misin? 

Neden kaçarsın ki kaçılamayan şeyden ey insan?

“Her can ölümü tadacaktır. Kıyamet günü mükâfatlarınız tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete gönderilirse, o gerçekten kurtuluşa ermiştir. Bu dünya hayatı aldatıcı bir metâdır.”

Vazgeçmediğin her şeyden kurtulmak için, tüm dertlerden sıyrılmak için iyi ki var denen ölümden...

Kimine göre temizlik olan onca insanı paklayan, fazlalıklardan arındıran ölüm…

Kimine göre ayrılık, kimine göre kavuşma olan ölüm...

Sahteden, yalandan sıyırıp gerçeğine kavuşturan...

İnsanın çıkış kapsı, sınavın bitiş zili ey ölüm, iyi ki varsın dediğimiz Rabbime kavuşturan aslına ulaştıransın...

Kiminin kabusu, kiminin uyanmak istemediği rüyası...

Zor gelen, can yakan, yürek burkan, boğazında düğüm...

Rabbine kavuşmanın, huzura ermenin bedeli ölüm...

 ***

“Hiç kimse yarın ne kazanacağını bilemez. Hiç kimse nerede öleceğini bilemez.” (Lokman sûresi, 34)

"ALLAH eceli gelen bir kimseyi geri bırakmaz. ALLAH bütün yaptıklarınızdan haberdârdır.” (Münâfikûn sûresi, 9-11)

“Her can ölümü tadacaktır. Kıyamet günü mükâfatlarınız tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete gönderilirse, o gerçekten kurtuluşa ermiştir. Bu dünya hayatı aldatıcı bir metâdır.” (Âl-i İmrân sûresi, 185)