PAYLAŞMAK NE GÜZEL...

Her zamanki gibi yine koştura koştura girdi ofise. Çantasını masasına koyduktan sonra bilgisayarını açtı. Yazması gereken yazıyı yazıp dosyasını tamamladı. Şimdi mutfağa geçip çayını alabilirdi. Mutfak, çay sırasında beklerken aynı zamanda yeni havadislerin alındığı bir yerdi. Gittiğinde görevli bayan anlatıyordu. “Yeni bir şef gelmiş. Odasını hazırladılar. Bugün başlıyormuş.”

Bir değişiklik daha! Son zamanlarda özellikle çok sık idareci değiştirmeye başlamışlardı. Bakalım bu kişi nasıl olacaktı?  Çok geçmeden cevapları da gelmeye başladı. Neşe hanım herkesi tanışmak için odasına çağırmıştı. Canlı, dinamik birazda ilk bakışta burnu havada gözüküyordu. Herkes toplandıktan sonra kendini tanıttı. Çalışma sisteminden bahsetti. İş takibine, birlik ve beraberliğe önem verdiğini, problem olduğunda her zaman yardımcı olacağını belirtti. Gelen herkes neredeyse benzer konuşmaları yapıyordu. "Bakalım söylenenler yapılacak mı?" dedi Nihal içinden. Konuşma bittikten sonra, çay, kahve kurabiye ikramı vardı. Biraz şaşırmıştı Nihal ve diğerleri. Daha önce böyle bir başlangıç yaşamamışlardı.

Nihal çalışmayı severdi. İşinde gücünde, sessiz, sakin kendi dünyasında denir ya, tamda öyle biriydi. İşini yapar, kim nerede ne yapmış ilgilenmezdi. Kısa bir süre sonra Neşe hanım yeni bir proje vermişti ona ve beraber çalışmaya başlamışlardı. Nihal ilk gün şaşırmıştı, şaşkınlığı artmaya da devam ediyordu yeni şefini tanıdıkça. Bireysel çalışmaya alışkındı fakat Neşe hanım pekte onu yalnız bırakacak gibi gözükmüyordu. Kapısını çaldı.. İçeri girdiğinde şaşırdı, oda değişmişti. İlk günkü resmi oda gitmiş, çiçeklerin, çay, kahve makinesinin, ikramlıkların olduğu, samimi bir ortama dönüşmüştü. Diğer idarecilerinkinden çok farklı olmuştu. Neşe hanım kendi tarzını yansıtmıştı, belli oluyordu.

Projeyi konuştuktan sonra biraz sohbet etme imkanları olmuştu. Keyif almıştı Nihal. İyi hissetti kendini, motivasyonu artmıştı. Bu kadar işin arasında Neşe hanımın onunla sohbet etmesi mutlu etmişti. Çok işi vardı fakat ona vakit ayırmıştı. Zaman geçtikçe diğer arkadaşlarından da benzer şeyleri duymaya başlamıştı Nihal Neşe hanımla ilgili.... İkramlı, samimi biriydi. İşle ilgili problem çözme marifeti yüksekti. Fakat onları en çok etkileyen cömertliğiydi.

Artık grup toplantıları çok keyifli geçmeye başlamıştı. İnsanlar birbirlerine yakınlaşmıştı. Bunda Neşe hanımın payı çok büyüktü. Nihal'le ilgilendiği gibi arkadaşlarıyla da ilgileniyordu. Zamanını paylaşıp dertleriyle ilgileniyordu. Cömertlik sadece parayla olan bir şey değildi bunu anlamışlardı. Neşe hanım nefes alacağı, dinlenebileceği zamanları da onlarla ilgilenerek geçiriyordu. Zamanını paylaşıyordu, zaten ikramı eksik olmazdı. Ofisin havası ve ilişkiler değişmeye başlamıştı. Bu sohbetler sırasında herkesin özel günlerini, hassasiyetlerini öğrenmişti Neşe hanım. Kiminin çocuğuna okul hediyesi, kiminin annesine, kiminin doğum gününde kendine hediyeleri olurdu. Beklenmeyen zamanlardaki minik hediyeleri mutlu ediyordu herkesi.

Cömertlik… İnsanın kendinden başkası için harcama yapması… İnsanların bireyselleştiği, bencilleştiği zamanlarda bir insanın zamanından, imkanlarından birileri için harcaması çok kıymetliymiş. Nihal bunu çok iyi anlamıştı. İnsan kendinde olanı paylaşınca azalacağını düşünür fakat hiçte öyle değilmiş. Neşe hanım bunun çok güzel örneğiydi herkes için…