YUSUF'TU ONUN ADI

Yusuf'tu onun adı... 

Kardeşleri vardı, yaşlıda babası... birde onu çok seven halası...

Bilmiyordu henüz kardeşleri tarafından kuyuya atılacağını...

Ve bilmiyordu bir gün o kuyudan çıkıp devlete bakan olacağını...

Bilse insan başına bir bir gelecek şeyleri, 

Sabır gösterebilir miydi?

Duyguları artarak doğru yapayım derken, hatalara sürüklenmez miydi?

Yusuf'tu onun adı...

Kardeşleri arasında bir yarış vardı...

O yarışı kazanmak için onlara göre her şey mübahtı...

Hırs vardı, sonuç isteği vardı, andaki kârı hesaplamak vardı,

Yusuf'tan ise bunların hepsi uzaktı...

İnsan hırsla nereye kadar yaşayabilirdi ki?

O sonucu elde edeceğim derken, yakıp yıktığı sebepleri görmeden,

Anlık kazanç için kendini ikna ederken,

Nerede başarıya ulaşabilirdi ki?

Yusuf'tu onun adı...

Bir gün kuyuya atıldı...

Günler günleri kovaladı...

Kuyudan çıkmaya çalışmadı,

Kuyudan çıkartacak olanı ikna etmeye yoğunlaştı...

İnsan düştüğü kuyularda çırpınırdı oysa, 

Duyurmak için sesini insanoğluna...

Peki nereye kadar, kaç gün kaç saat yeter ki bu sesi duyurmaya?

Hele ki çözüm insanın insiyatifine kalmışsa?

Yusuf'tu onun adı...

Bir gün kuyudan çıkarıldı...

Belli ki kuyudan çıkaracak olan artık iknaydı...

Öyle iknaydı ki, kuyudan sonra sarayla ikramladı...

Peki insan hangi kuyusundan kurtulmaya çalışmadı ki bu hayatta?

Hangi kuyusunda yoğunlaştı iknaya?

Hangi kuyusunda sabrı vardı Yusuf'un sabrı kadar?

Hangi kuyudan memnundu, "RABbim halimden haberdar!" diyecek kadar?

Yusuf'tu onun adı...

Saraydan sonra zindanlarda bulunan...

Biri çıkar gerçeği söyler diye yıllarca sabrını koruyan...

Unutulup zindanda bırakılan, yine de oradan kurtulmaya çalışmayan...

İnsan hangi zindandan memnun oldu ki hayatında?

"Burası benim için, diğer yanlışlardan daha hayırlıdır!" diyecek kadar?

Yusuf'tu onun adı...

Bir gün zindandan çıkarıldı...

Sabrı onu yüksek mevkiye taşımıştı...

Güç eline geçince merhameti bırakmayandı o,

İhtiyacı olanın ihtiyacını giderendi o,

Adaleti koruyandı...

Peki ya insan, ne zaman güç eline geçince merhametli oldu ki?

Ya da adalet için savaştı?

Sahi adalet ne demekti insan için?

Ya da merhamet?

Yusuf'tu onun adı...

Kokusuna hasret babası olan...

Bulunduğu devleti koruyan, ileriye taşıyan...

Doğru ve güzel davranışlarıyla ilmi hak eden,

Aldığı ilimle dününden daha iyi olan,

Danışılan...

Peki ya insan?

Var mı doğru ve güzel davranan?

İyilerden olan?

Düştüğü zindanı ilimle çepeçevre saran?

Yusuf'tu onun adı...

Bir amacı olan...

O amaca yönelik davranışlar yaparken,

Düştüğü kuyudan çıkıp devlete hükümdar olan...

Yusuf'tu onun adı...

Peki ya şimdi, var mı Yusuf olan?