UMDUKLARIN VE BULDUKLARIN

Kapanmak üzere olan gözlerini zorla ayakta tutuyordu. Sabaha kadar uyumadan çalışmış, dağılmış atölyesi kadar kendisi de dağılmıştı. Kaç gün olmuştu uykusuz geçen? İki? ... Üç? ... Günlerden neydi? Günü hatırlamasa da o gün öğlen teslim edeceğine söz verdiği ürünleri hatırlıyordu. Günlerdir yetişmesi gereken sipariş için uykusuzdu. Çok zor olduğu söylenen bir iş almıştı aslında. 

"Geçmişte yaptığım hataları da böyle zorlu işler ancak toparlayabilir" dedi kendi kendine. Uykusuzluk ve yorgunluktan ziyade geçmişte yaptığı hataların pişmanlığı daha çok yakıyordu canını. 

Büyük zorluklarla açtığı atölyesi nasıl bu kadar dibe vurmuştu ve fark etmemişti? Çok fazla borcu vardı. Nasıl bu kadar büyümüştür rakamlar?Bu düşüncelerle sürekli zihnine soru sorup duruyordu. Oysaki atölyesini kurarken çevresindeki başarılı gördüğü Ahmet Abisine de danışmıştı. Söylediklerini harfiyen uygulamış, her tavsiyesini kulağına küpe yapmıştı. Ta ki.... Çalış çalış nereye kadar diye arkadaşları ile o tatile gidene kadar... İlk başta reddetse de çok ısrar etmişlerdi, kıramamıştı sonunda onları. İşte, o tatil dönüm noktasıydı hayatının. Nereden bilebilirdi ki kendisini zirvede hissederken birden dibe çakılacağını? 

İşte o tatilde Arzu'yla tanışmış ve çok hoşlanmıştı Arzu'dan. Arzu çok güzel bir kızdı. Gezmeyi eğlenmeyi seven, ailesinin prensesi olarak büyütülmüş, maddi durumu iyi bir ailenin tek kızıydı. O güne kadar ailesi her istediğini yapmış, istediği özel okulda okumuş, özel üniversite yurt dışında bitirmiş, gençken çalışılır mı diyerek isteklerine göre yaşayan güzel bir kızdı...

Kaan için her şey rüya gibiydi. Sık sık şehir dışı planları yaparak güzel vakit geçiriyorlardı Arzu ile. Kaan farkında olmadan iş yeri için ayırdığı tüm parasını harcamış ve elindeki tüm limitleri de kullanmıştı. Bu arada arzuyu Ahmet abisi ile tanıştırdığında "Kaancığım gençlik güzel şey, sevmek daha güzel nokta insan gençken çalışmalı ve işlerini bir düzeye getirebilmeli. Sevgi de kıymetli fakat insan kendi işini, ailesini aksatarak sevmemeli. O dengeyi bozduğunda tekrar kurmak zordur. İnsanın hayatı sürekli gezmek bir gün yemek ve eğlenmek üzerine kurulmamıştır. İnsan dinlenmek için dahi kısa bir mola verir işine devam eder. Bu şekilde iş yerindeki denetimi bırakıp bir gün işlerini takip etmezsen toparlaman çok zor olur." demişti kendisine Ahmet Abisi. 

Bu kadar nasihat ve uyarıya rağmen Kaan sanki söylenenleri duymuyor Arzu ile vakit geçirmekten kendisini alıkoyamıyordu. Sanki bir güç vardı ve Kaan'ı Arzuya doğru çekiyordu. Oysa ki atölyesini kurarken çok fazla deneyiminden faydalandığı ve tavsiyesine harfiyen uyguladığı Ahmet abisinin dahi karşısına almıştı kendince. Ne olmuştu da şimdi dinlemek istemiyordu abisini? Neden bunu da deneyip yaşamak istiyorum virgül belki de bu sefer sonuç farklı olur diyordu? 

 

İnsanlar hatalar yapar. O hatayı yapan tüm insanlar benzer sonuçlar Yaşar. Deneye yanıla olmuş sonuçlardan çıkan dersler de bize o hatayı yapmamayı öğretir aslında. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; farklı sebepler farklı sonuçlar, benzer sebepler benzer sonuçlar doğurur. Kim oluşturması gereken sebebin zıttı bir şey yaparsa alacağı sonuç da oluşturduğu sebebe göredir."

İnsan inat edip ben daha farklı sonuç alırım dedikçe karşılaşacağı tek şey o hataların getirdiği benzer sonuçlardır.