KIZIMA MEKTUP-1

Güzel kızım...Her fani insan gibi hepimiz bir gün bu dünyadan göçüp gideceğiz. Kimin önce gideceği bilinmez tabi… Ben hayatta iken sana birkaç tavsiye bırakıp öyle gitmek isterim. Bu mektuplarımın ilki ancak sonuncusu olmaz belki de…

Canım evladım ben seni çok severek büyüttüm ve kendimce deneyimlerimi sana aktarmayı ve bu hayatı huzurlu, mutlu ve başarılı yaşamanı istiyorum. Sana ilk ve en önemli tavsiyem, sana gelen sınavları, zorlukları, problemleri şikayet ederek karşılama. Bilmelisin ki o şikayet ettiğin her ne ise mutlaka seni geliştirecek. Mutlaka seni daha iyiye taşıyacak ama tek bir şartla! Sen şikayet etmezsen, nasıl çözerim ben bu problemi diye bakarsan…

Okula gitmek gibi düşünebilirsin bu süreci… Yazı yazmakta çok zorlanmıştın ama yazı yazmayı öğrendikten sonra en sevdiğin şey bir mektup, bir şiir yazmak oldu. Eğer o zorluğu yaşamasaydın o güzel yazıları, şiirleri yazamazdın. 

Ya da ilk bisiklet sürdüğün zamanları düşün. Düştün, kalktın, yaralandın ama hep çabalamaya devam ettin. Sonrasında bisiklet sürmek, arkadaşlarınla beraber bisikletle dolaşmak çok keyifliydi. Aynı bunun gibi hayatta da seni zorlayacak problemler olacak. Bazen kalbini kıran kişiler en yakınların olacak. Bazen gecelerce uykusuz kalmak zorunda kalacaksın. Ama işin sonunda eğer şikayet etmeden, nasıl daha iyiye dönüşebilirim diyerek çözüm ararsan göreceksin ki hepsi senin iyiliğin için gelen sınavlarmış. Gelmişler ve seni bir üst sınıfa taşımışlar. O zaman problemlerini de seveceksin. Zor zamanlarını da seveceksin. Zor zamanını sevmeyi başaran zaten sonrasındaki güzel günleri daha da çok sever ve şükürle karşılar… 

Şimdilik bu kadar… Bu benim sana en önemli tavsiyelerimden biridir. 

Hayatın hep seni daha iyiye taşımasını dilerim güzel yavrum.  

Seni çok seven ve cennette buluşmayı dileyen annen…