SANA SELAM OLSUN İNSAN KARDEŞİM

Filistinli bir annenin feryadı ile doğdu bir sabah güneş, 

Bir babayı hedef alan bir kurşunla ışıdı etraf.

Bombalanan bir çocuğun çığlığı böldü tüm gece korkuyla ağlayan bir başka çocuğun sesini,

Bir dedeye kaldı yetimleri ve öksüzleri sırtlanıp güvenli bir alana yalınayak yürümek.

Bir kimsesize kaldı Filistin’de kimsesiz kalanları sahiplenmek... 

Bir hastane bombalanırken öldü yaşatmaya çalışan bir doktor,

Aş evi yok edilirken öldü açları doyurmaya çalışan biri.

Annesinin cansız bedeni başında “lütfen ölme anne” diye ağladı bir minik yürek, 

Bakıma muhtaç bir nene baktı kolunu, bacağını, anasını, babasını kaybetmiş bir evlada.

Bir bebek doğdu karanlık gecelerden birinde, babası önceki gün şehit edilmiş.

Bir bebek doğdu işgal altında bir gün, annesi birkaç gün sonra şehit edilecek... 

Oyuncak taşırken zorlanacak birkaç minik el yiyecek taşıdı, gökyüzünden paraşütle bırakılan.

Yolda dökülen unları topraktan ayırmaya çalıştı günlerdir aç susuz olan bir minik beden.

“Sen benim ruhumun ruhusun” diye ağladı bir dede, kollarında cansız bir bedenle,

Kalanlar şehitçilik oynadı ölenlerin ardından...

Dünyanın başka bir yerinde bir dükkana girdi bir kadın, 

Elini içmeye alıştığı o içeceğe uzattı,

Susuz bir anneyi düşünerek vazgeçti.

Markette çok temiz yıkayan deterjanın başına geldi alışveriş yapan bir baba,

Kucağında yavrusunun bedenini taşıyan babayı düşündü vazgeçti.

Torunu mutlu olsun diye şeker alacakken bir dede,

“Ruhunun ruhu” geldi aklına vazgeçti.

Son model arabasına yakıt alacakken bir genç,

Kapkaranlık gecelerde bombalarla aydınlanan şehri düşünüp vazgeçti.

Spor ayakkabısı eskiyen biri, yalınayak güvenli bölgelere yürüyenleri düşünüp vazgeçti.

"Sen bunu almayınca mı bitecek Filistin’de savaş?" dedi birileri. 

Boykota katılan herkes biliyordu belki bir içecekle, ayakkabıyla, şekerle, yakıtla son bulmayacaktı ama öyle başlamıştı. Yerli ürünlerden ufak ufak vazgeçilmiş, zalimin ürünleri yavaş yavaş işgal etmişti herkesi. Önce ticari olarak tüm dünyayı, sonra da Filistin’i işgal etmişlerdi. İşte şimdi de bir yerden başlama zamanıydı. Dünya bu kadar net ayrışmışken artık bir sakız kadar bile olsa zalime destek olmama zamanıydı. Zira âlemde insanların “benim yapmamamla ne olacak?” düşünceleri olmasa zalimin bunca zulme gücü de olmayacaktı.

Boykot ne demekti?

Boykot ürünü almamak zalime ben senden değilim demekti. Mazlumun yanındayım demekti.  Kıyafetlerimizin temiz olması cansız bir bebek bedeninden önemli değil demekti. O içecek susuz bir Filistin’liden önemsiz demekti. O ayakkabı yalın ayak bir delikanlıdan önemsiz demekti. O yiyecek aç bir adamdan önemsiz demekti.

Boykot ne demekti?

Dünyanın bir yerinde zalimler bunca mazlumu öldürürken “ben katilin tarafında değilim!” demekti.

Boykot ne demekti?

Katilin ana damarı eğer ticaretse, Filistinlilerin kanının bulaştığı ürünleri almayarak “ben o damarı keserim!” demekti.

Boykot ne demekti?

Dünya iyiler ve kötüler diye ikiye ayrıldığında “ben kötülerden değilim!” demekti.

Dünya zalimler ve mazlumlar diye ikiye ayrıldığında “ben zalimlerden değilim!” demekti.

Dünya ölenler ve öldürenler olarak ikiye ayrıldığında “ben öldürenlerden değilim!” demekti.

Boykot ne demekti?

Dünya insanlar ve diğerleri diye ayrıldığında "ben insanım!" diyebilmekti.

Sana selam olsun insan kardeşim...