BİR KÜÇÜK HAYAT MESELESİ -III-

 

Tekrar merhaba sevgili günlük…

Uzun ve yorucu günün ardından seninle baş başa kalmak ne güzel geliyor bana. Bütün kalabalıktan uzaklaşıp içimdekileri sana dökmek dinginleşmemi sağlıyor adeta. Son zamanlarda neler oldu sana anlatayım… 

Yaz bitti, okula geri döndük. Tabi dersler kaldığı yerden tüm hızıyla devam etti. Öğretmenlerime ve arkadaşlarıma kavuşmanın mutluluğu ile geçti ilk hafta. Okul hayatımın getirdiği o tatlı rutin de geri geldi hayatıma. Okul bahçesi turlamalarımız, koridorda kaloriferin başında arkadaşlarla toplanmamız, fizik öğretmenimizin ağır ağır dersi anlatması…

Arkadaşlarım yazın yeni yeni arkadaş edinmişler ama Leyla erkek arkadaş edinmiş. Bu arkadaşı biraz tarif ettiğinde pek de Leyla’ya göre olmadığını gördüm. Ama Leyla’ya göre o çok iyi bir insan… 

“Beni sürekli gezdiriyor, çok güzel kafelere götürüyor. Bana hep hediyeler alıyor.” diye anlatıyor Leyla. İyi bir insan arkadaşına; “Boş ver ders çalışma, gezelim. Annen izin vermezse de Zehra’ya ders çalışmaya gidiyorum de.” der mi? Annesine karşı dürüst olmamasını teşvik ediyor. Yani ona zarar veren durumların içine sokar mı iyi bir arkadaş? Leyla’nın bu arkadaşı tam olarak böyle…  

Peki iyi ne demek?

Geçen sene Leyla’dan hoşlanan bir çocuk vardı. Adı Emre. Leyla dersi anlamadığında ona özet olarak anlatırdı. Leyla’yı tarihi yerlere götürür ve keyifli vakit geçirirlerdi. Leyla’ya harçlıklarından biriktirdiği para ile derslerinde yardımcı olacak kitapları alırdı .  Ben de çok sevmiştim onu ama Leyla Emre için “Doğru bir arkadaş değil” demişti.

Peki doğru ne demek?

Bana göre Emre doğru bir arkadaştı. Leyla’ya fayda veriyordu. Peki neden Leyla onun yanlış bir arkadaş olduğunu düşündü? Kafamda deli sorular…

Leyla’nın güzel gördüğü şeyler bana göre güzel değil, benim doğru gördüğüm şeyler Leyla’ya göre doğru değildi? Peki yok muydu bu kavramların açıklaması?

Doğru ne demek?

İyi ne demek?

Yanlış ne demek?

Kötü ne demek?

Neden insanlar aslında kendisine zarar veren biri için “çok iyi bir insan” der?

Daha önce bir seminer de şunu duymuştum;

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; Gerçeklikte sana göre bana göre olmaz, gerçek tektir. 

Çünkü aksi takdirde her şey karmaşa haline gelir. Her yerden bir bilgi bombardımanı olur. Herkes bir şey söyler. Ama hangisi gerçek? Bilgi öyle olmalı ki güven vermeli ve her yerde, her zamanda geçerli olmalıdır.  Eğer kavramlar açıkça anlaşılır olursa insanın zihnindeki karmaşa azalmaya başlar.

Gerçekten de öyle değil mi günlük? Bir şöyle bir böyle deniliyor ve hangisi gerçek kafam karışıyor. Gerçeğe ulaşınca ise insanın zihni rahatlıyor.

Haydi! Var mısın sen de gerçeğin peşinden koşmaya?