GAZZE

Öyle acıydı ki…

Birleşemeyeni bir araya getirdi Gazze,

Ama, 

Sadece insanlıktan nasibini almış olanları…

Yazı yazmayanı yazdırdı… 

Gözü yaşarmayanı ağlattı…

İman etmeyeni ettirdi…

Aç olanı doyurdu…

Üşüyeni ısıttı…

Şikayet edeni susturdu…

Dertlerine güldürdü…

Günahlara tövbe ettirdi…

Utanmayanı utandırdı…

Nankör olanı şükrettirirdi…

Sevmeyeni sevdirdi…

Duymayanı işittirdi…

Lal olanı konuşturdu…

Perdeleri kaldırdı Gazze,

Gerçeği gözler önüne serdi…

Tabi sadece o gerçeği görebilme hak edişine sahip olanlara.

Öyle acıydı ki…

İnsanlığın son çığlığıydı yükselen göğe,

Son bir çıkış kapısıydı af dileyenlere,

Öyle ya dünyaya ilk gelişinde bile,

Af dilerdi insanoğlu gerçeği bilse…

Pek çoğunun gözleri kapandı, estetik değildi Gazze…

Kulaklar tıkandı, detoneydi Gazze…

Cesurlar da sustu, bir avuçtu değer miydi Gazze…

Doğuyla Batıyı yer değiştirendi oysa…

Mazlumla zalimi ayrıştırandı oysa...

Son sahnede bütün delilleri sunan,

İzleyicisi tarafından ayakta alkışlanan…

Bir bebek daha dünyaya doğmadan,

Bir genç kız daha çeyizini kuramadan…

Bir delikanlı daha ilk maaşını almadan…

Girdiler toprağa...

Öyle acıydı ki…

Birleşemeyeni bir araya getirdi Gazze, 

Ama,

Sadece insanlıktan nasibini almış olanları…