EVİ YUVA YAPAN KİMDİR?

Üzerinde kırmızı beyaz pötikare pijamasyla, televizyonda sevdiği dizinin sesi eşliğinde, salondaki yumuşacık kanepede yorgunluktan uyuyakalmıştı yine... Eşi henüz gelmemişti. Eskiden eşi nadir olarak geç gelirdi, bu aralar çok fazla geç gelmeye başlamıştı. Yoğundu herhalde. Eşini aradı, kısa konuştu: "İşim var, çok geç olmadan gelirim."

İdealist bir kadındı Meral Hanım, çok çabalamıştı iş yerinde üst mevkiye gelmek için. Şimdi de daha üst mevkiler için çabalıyordu. Bir taraftan da kariyer yapmak için uğraşıyordu çünkü artık devir eskisi gibi değildi, neredeyse herkes bir diploma sahibiydi, onun diğer çoğunluktan farkı olmalıydı. Evini, eşini ve çocuğunu çok severdi Meral Hanım ama bir kaç yıldır eskisi gibi ilgilenemiyordu onlarla yoğunluktan. İdari pozisyonda olduğundan dolayı eve geldikten sonra da telefonları geç saate kadar susmazdı. Telefon konuşmaları bitse bilgisayarın başına geçip sunum ya da ödev yetiştirmeye çalışırdı bu sefer. Eşi söylenmeye başlamıştı son zamanlarda onları ihmal ettiği için. Artık aralarında bazı tartışmalar klasik haline gelmişti:

 -Ne telefon konuşman bitiyor ne de ödevlerin. Elin adamlarıyla konuştuğun kadar benimle konuşmuyorsun artık!

-Elin adamı dediğin benim amirlerim ve çalışanlarım!

-Neyse ne! Evini ve bizi iyice ihmal etmeye başladın. Her gece şu kanepeye yığılıp kalıyorsun ölü gibi.

Ne kadar da klasik olsa tartışmaydı sonuçta, kendisinin de sesi yükselir, eşine karşı sıkı bir savunmaya geçerdi her seferinde. Meral hanım daha fazla zamana ihtiyacı olduğunda ve artık yorgunluğa dayanamaz hale geldiğinde, evine bir yardımcı tutmuştu. Yardımcı kadın sabahtan gelir evin temizliğini yapar, yemek yapar akşam giderdi. Bu şekilde rahat etmişti. Hem ev işleri aksamıyordu hem de kendi işlerine ayıracak daha fazla zamanı kalıyordu. Ama yine de yetmiyordu zaman kendisine. Yoğundu hakikaten, eee güçlü kadın olmak kolay mıydı?

Oğlunun sesine uyandı uzandığı kanepeden, kendinden geçmiş gibi bağırıyordu. Sinirlendi, tüm yorgunluğuna rağmen yerinden hızla kalktı...

-Sen yine mi oyun oynuyorsun? Sınıftaki en düşük notları sen almışsın yine hala oyun oynuyorsun. Özel ders aldıracağız mecburen. Çabuk şu ödevlerini yap sinir etme beni!

 -Yaaa tamam anne yaaa. Biraz oyun oynayayım bakarım.

-Hep aynı sözler, oyunun başından kalktığın yok. Çabuk kapat şu bilgisayarı. Haaa yarın gitar kursunla, satranç kursuna gitmemezlik etme sakın! Benim yarın sunumum var seni götüremeyeceğim, babanın da işi varmış. Sen gidersin tamam mı? Kime diyorum?

-Tamam anneeeee!

Kapının kapanma sesi geldi, eşi gelmişti.

-Hoşgeldin Cengiz.

-Hoşbulduk.

-Aç mısın?

-Hayır.

-İyi, şu sunumuma son bir kez göz atayım yatmadan önce, sabah fırsat bulamayabilirim.

-Meral, seninle bir şey konuşmak istiyorum.

Gayet ciddi bir ses tonuyla söylemişti bunu Cengiz Bey. O gece son kez karşılıklı oturup konuştular...

Meral hanım ertesi gün zar zor geldi iş yerine, adının yazdığı odaya geçti, koltuğuna yığılırcasına oturdu. Kafasının içinde sadece bir cümle dönüp duruyordu eşinin sesiyle; "Ben boşanmak istiyorum..."

Anıları bir bir gözünün önüne geliyordu Meral Hanım'ın. Bu kadar yoğun çalışmadığı zamanlarda daha mutlulardı sanki. Mesaisini bitirip evine gider, eşine ve oğluna daha fazla vakit ayırırdı. İşleri yoğunlaşıp zaman yettiremedikçe o da her seferinde ailesine harcadığı vakitten azaltırdı. Meral Hanım'ın gözü masasındaki kendi adının yazdığı şık isimliğe takılı kaldı, anlamıştı...

Kadın, evini yuva yapandır. Kadın, tıpkı kendisi gibi evini de daha estetik, daha güzel, daha temiz yapmaya erkekten daha yatkındır.

Güç nedir?

Kadınsı ve erkeksi güç nedir?

Güçlü kadın kimdir?

Evi yuva yapan kimdir?

Bu soruların ve daha fazlasının cevabı için Deneyimsel Tasarım Öğretisi…