Kimdi o beni her girdiğim yoldan saptırmaya çalışan?
Yola çıkmadan yapamazsın sen, senden olmaz deyip beni ezen?
Yoldayken de senin gibisi var mı, en iyisisin deyip arşa çıkaran…
Kimdi o, gerçek benle tanışmamdan ödü kopan?
Yapacaklarımdan korkan…
Hatalarımdan ders almamı değil de, onlarla yerin dibine girmemi isteyen…
Başarılarımda sonucu kendimden bilmemi isteyen…
Tövbeme de şükrüme de düşman…
Kimdi o?
Kibrin atası…
Irkçılığın babası…
Kimdi o?
Ey insan bildin mi düşmanını, düşmanın kimdi?
Sen bilmezsen onu, içindeki ses zannedersin…
Sana senin dilinden konuşur,
Sana senin gibi davranır,
Hiç hissettirmez kendini, tanımazsan onun adımlarını
Bilmezsen onun oyunlarını,
Düşmanını dostun zannedersin,
Dostunu düşman gösterir sana…
Ve aynadakiyle tanışamazsın…
Bilemezsin ki neler yapabileceğini,
Bilemezsin haddinin hayırda ne kadar geniş olduğunu…
Bir kere geldiğin şu dünyada yaşayıp gidersin…
Öylesine…

Pekte anlam ifade etmeden…
Kendinle tanışmadan,
En iyi yanlarına şahit olmadan, keşfetmeden lider olduğun yerleri, kapılıp gidersin bu oyuna…
Sonra otobüs durağına avize asmaya benzer seninkisi…
Gitmek için geldiğin dünyada kalıcı olmaya çalışır boşa sararsın pedalları…
Sonrası ağır pişmanlık öyküsü…
Ey insan,
Tanımazsan düşmanını tanımazsın kendini…
Ah insan keşke bilseydi…
YanıtlaSilEy insan,tanımazsan düşmanını tanımazsın kendini…
YanıtlaSilKendini tanımak çok önemli gerçekten, kendi düşmanını aynadaki düşmanını deşifre edebilmek için...kaleminize sağlık ❤️
YanıtlaSil