VAZGEÇEN KAHRAMAN

 

Her şey zıttıyla vardır bu hayatta…

Karanlık ve aydınlık gibi. 

İnsan zıtlıklar arasında seçim yaparak yaşar. 

Ya karanlığı seçer ya aydınlığı. 

…

Karanlık kendini süsler, insanın içindeki ışığı yutmak için. 

Aydınlık ise gerçeği açığa çıkarır, özgürleştirmek için. 

Karanlık süsleriyle albenili ama sonu acı bir hayat sunar. 

Aydınlık insanın ışığını canlı tutar, gerçek mutluluğu tüm sadeliği ile sunar.

Aydınlık özgürlük, karanlık ise esarettir.

Buna rağmen insan çoğu zaman karanlığı seçer!

…

Bağımlılıklarından vazgeçemeyen hiçbir insan karanlığın esaretinden kurtulamaz. Aydınlıktan uzaklaşır, nihayetinde gerçekten uzaklaşır.  

Peki, insan esaretten nasıl kurtulur, özgürlüğünü nasıl kazanır?

Vazgeçme bedeli ödeyerek… 

Zalim zulüm yaparken;

Marka kahvesini içmekten, 

Marka deterjanını kullanmaktan, 

Marka kıyafetini giymekten vazgeçen insan, özgürlüğe adım atar…

Deneyimsel Tasarım Ögretisi der ki; Vazgeçme gücü olan, özgür insandır…

O bağımlılıklarının esaretinden kurtulandır. 

Ancak özgür olan bir insan, zulme dur diyebilir. 

Aydınlığın gerçeğine sahip,karanlığın yutamadığı bir kahraman olabilir. 

O, vazgeçen kahramandır…

Eli kalem tutan özgürler yazar,

Hitabeti güçlü olan özgürler konuşur,

Hepsi elinden ne geliyorsa onu yapar.

Ama kimse karanlığın zulmüne sessiz kalmaz. 

Çünkü sessizlik karanlığı arttırır, insanın ışığını çalar. 

Karanlığın esaretini tercih edenler, zulmü engelleyemez,

Yapabilecek onlar da engellemek istemez,

Aydınlığın gerçeğini bilirler ama konuşamazlar. 

Konuşanlar ise gerçeği bilmez… 

Ve dünya karardıkça kararır… 

…

Vazgeç insan, karanlıktan vazgeç, esaretten vazgeç. 

Senin içindeki ışık bu karanlık dünyada, 

Masumların yaşama ümidi. 

Vazgeç insan! 

Zulme sessiz kalmaktan vazgeç…

Sende yola vazgeçen kahraman olarak devam et.