DÜNYANIN BAŞKA YERİNDE

Bundan çok çok uzun zaman sonraydı… Bir anne çocuğunu uyandırmak için odasına gitti ve en şefkatli ses tonuyla seslendi. Kıyamadı çocuğuna, “Biraz daha uyusun.” dedi. Yumuşacık yorganını yavrusunun üstüne örtüp odadan çıktı. Ona en sevdiği kreplerden yapacaktı. İçeriden haber programının sesini duydu. Dünyanın başka bir yerinde, başka çocukların haberi duyuluyordu. Bir an kulak kesildi. İç sesini duydu, rahatsız olmuştu. Hafif yanan krepin kokusuyla düşüncelerinden uzaklaşıverdi. İçinden derin bir nefes çekip işine koyuldu kadın. “Neyse ki” demişti, neyse ki onun biricik yavrusu mışıl mışıl uyuyordu. Hem bugün arkadaşlarıyla buluşacaktı. Enerjisini düşürmenin alemi yoktu. “Hayatıııım şu programın sesini kısar mısın?” diye seslendi. Haber programının sesi kısıldı. Kadının da iç sesi kısıldı. Hakikaten de ses kısıldı!  Dünyanın başka yerindeki başka çocukların sesi kısıldı ve hayata devam edildi. Kadın ne giyineceğini düşünmeye başlamıştı bile.

…

Bundan çok çok uzun zaman sonraydı. Genç kız bugün farklı bir heyecanla uyanmıştı. O çok istediği ayakkabıları sonunda aldığı için mutluydu. Zor olmuştu ama... Üç ay ne demek? Üç ay para biriktirmesi gerekmişti. “Olsun” dedi içinden, buna değerdi. Okula her gidişinde arkadaşlarının yanında mahcup olmaktan bıkmıştı. Gerçi ayakkabıyı alacağı gün internette birinin paylaşımında görmüştü. Boykot edilen markalar varmış. Dünyanın başka bir yerinde başka başka insanların ölmemesi için almamak gerekiyormuş. Dünyanın başka yerinde... Başka başka insanlar... Genç kız bir an kendini sorgular gibi oldu. Hemen sonra okuldaki popüler kızın internetteki paylaşımına ilişti gözü. Üç tane kahve bardağı tokuşturuluyordu. Fotoğrafı yakınlaştırıp kahve bardağının üstünde yazılı olan isimleri okumaya çalıştı. “Ufff yine bensiz gitmişler!” diyerek mağazanın kapısından çoktan girmişti. Kız ayakkabıyı aldı. Sonra ne mi oldu? Dünyanın bir başka yerinde başka başka insanların kanı döküldü. Ama kız ayakkabıyı almıştı.  İç sesler birbirine karıştı;

-Ama dünyanın başka yerinde başka insanlar...

-Ama kız arkadaşlarına mahcup olmayacaktı.

-Evet, ama dünyanın başka yerinde...

-İyi de genç kızın psikolojisi...

Ayakkabılarını alan kız mağazanın kapısından dışarı adımını attı. Dünyaya başka bakıyordu, daha da önemli hissetmeye başlamıştı kendini. Ve evet! Dünyanın başka yerindeki başka insanların ölümü sustu.

…

Bundan çok uzun zaman sonra ne mi olacaktı?

O çocuk kreplerini yemiş olacak, uykusunu almış olacaktı. Gerçeklikten uzak büyüyecekti.

O genç kız ayakkabısı eskimeden mutsuzluğuna geri dönecekti. Gerçek mutluluktan bir haber olacaktı.

Oysa ki gerçeği bilmek ne kadar kıymetliydi. Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki;  insan gerçekliğe sahip oldukça üstünleşir.

Dünya dönüyordu. Kim bilir belki bir gün aydınlığı yaşayan yerler, karanlığa tutulacaktı. Yine de dünyada gerçeğin ve sahtenin sesi hep duyulacaktı. Birinin sesi kısılacak, diğeri açılacaktı ama ikisi de duyulacaktı. İnsanlar gerçeğin sesini kıstıkça gerçeğin sahibi onu daha duyulur ve daha görünür kılacaktı. Çünkü gerçekle sahte karşılaştığında sahte yok olup gitmeye mahkûmdu.