KİM KİMDİR?

İnsan problemsiz bir hayat yaşamak ister. Ama hayat problem fabrikası gibidir. Sabah kalktığı andan itibaren cevaplanacak sorular verir.

Bugün ne giyeceğim?

Kahvaltı yapayım mı?

Kahve mi yoksa çay mı?

Bugün ne kadarlık satış yaparım?

Sınavda başarılı olur muyum?

Toplantı çok uzar mı?

Böyle devam eder ve bu soruları yanıtlamakla geçer insanın ömrü. Öyle sorular olur ki bazen, cevapları barışa yada savaşa götürür.

İnsan cevabında evet der; yeni bir işe ve iş yerinde hiç anlaşamadığı bir çalışan ile diyalog kurmaya... Bir evliliğe evet der mesela veya evliyken boşanmaya...

Bazen cevabıyla hayır der; alışkanlıklarından vazgeçmeye, yeni düzenlere, sınırlarını aşan meselelere, bir davete veya bir insana...

Yani hayat boyunca hep seçim yapar insanoğlu; evetle, hayırla... Hatta fark etmez demek bile bir seçimdir... Tabi bir de cevapların avantajları ve dezavantajlarıyla bu hayat şekillenir. Cevaplar, içinde yeni sorular hazırlar ve beraberinde dizayn olanı getirir. Emek sarf etmekten zevk aldığımız bir iş kapısına evet derken, meslek arkadaşları da seçimimizin yanında gelir. “Her şey çok iyi de şu Mehmet olmasa…”  diye düşünülen günler meydana geliverir. Veya evlendiğimiz kişi çok iyiyken, ah annesi olmasa...

İnsan iletişim kurduğu her insanı seçemez ki. Peki, o zaman neden karşısına çıkar bu problemin önde gidenleri? “Hep beni buluyor bu insanlar” dediği, burnunun dibinde bitenler... Mıknatıs gibi çektikleri...

Pekiii...Hiç dönüp baktı mı insan kendine?

Ben nasılım diye sordu mu?

Hayattaki eksikliklerini veya marifetsiz olduğu yerleri gördü mü?

Aslında neye ihtiyacım var diye düşündü mü?

Hayatta her şeyin bir sebebi var. O insanların beni bulmasının da, aynı problemleri yaşıyor oluşumun da, zorlandığım veya tahammül edemediğim her şeyin ve her kişinin bir sebebi var. İnsanları değiştirmeye çalıştıkça, bataklığa sürüklenir gibi çıkılmaz bir hal almasının bir sebebi var... Aslında insan ancak kendini değiştirdiğinde çevresi değişir ve problemine göre marifeti gelişir.

O nedenle insan önce kendini tanımalı. Tanımalı ki, karşına çıkan işaretleri fark edebilsin. Seçimiyle gelene razı olabilsin. Hayatta problem çözmekten keyif alabilsin. O zaman devamlı çalışan bu fabrika külfet olmaktan çıkar. Mutlu ve başarılı olmaya giden yol olmaya başlar.

Bunun yolu ise ilk kendini tanımaktan geçer...

Kim kimdir gerçekten?

Zaaflarım, güçlü yanlarım neler?

Katmam gerekenler şeyler veya törpülemem gereken sivrilikler?

Çevremdeki insanları anlayamıyor, tahammül edemiyorsam bunun cevabı kendimde gizli...

Kendini tanıma bir yolculuk, hem çok keyifli hem bir çok problemi aydınlatan; azıcıkta kabul gerektiren bu yolculuğa ömür boyu çıkmamak kendimize haksızlık değil mi?