YAKLAŞMAMAK

Oldukça düşünceliydi Serap, eşine oğlunun disiplin cezası aldığını nasıl söyleyeceğini düşünüyordu. Birkaç gün önce öğretmen aramış durumu anlatmış ve okula gelmesi gerektiğini söylemişti. Serap okula gittiğinde müdür yardımcısı Ali ve arkadaşlarının derste öğretmene yaptıklarını anlatıp, bu durumda disiplin cezası alacaklarını söylemişti. Çok mahcup olmuş, ne diyeceğini bilememişti. Ali kendi halinde, çalışkan, saygılı bir çocukken nasıl bu hale gelmişti?  Liseye başladığı günler daha dün gibiydi. Bu kadar zamanda oğlu, biricik Ali’si bambaşka birine dönüşmüştü. Serap Ali’deki değişiklikleri fark etmiş ama bir şey yapamamıştı, aslında işlerin buralara kadar gelebileceğini de düşünememişti. Uzak tutamamıştı arkadaş çevresinden, Ali yeni davranışlar edinmeye başlamış, arkadaşlarıyla çokça zaman geçirmeye başlamıştı. Şimdi O da arkadaşlarına benzemiş, sorumsuz saygısız bir genç olmuştu işte…

Hep söylerlerdi aslında arkadaşın önemini, doğru arkadaşlar seçmek gerektiğini. Serap şimdi anlamıştı, ne kadarda doğruymuş. İnsanın yakınlaştıkları, arkadaş bildikleri ile bambaşka olabiliyormuş her şey. Üzüm üzüme baka baka kararıyormuş. İnsanın çevresinde olumlu özellikler taşıyan, onu destekleyen kişiler olunca, onlar ile birlikte insan olumlu özellikler kazanıyor onlara benzemeye başlıyormuş. Tam tersine çevresindekiler olumsuz özelliklere sahip kişiler olunca da insan bozuluyor, onlara benzemeye başlıyormuş, tıpkı üzümün üzüme baka baka kararması gibi…

Serap "Keşke onu koruyabilseydim, arkadaş çevresine daha çok dikkat etseydim...” diye düşündü. Farklı arkadaşları olsa Ali şimdi bambaşka olabilirdi… İnsan doğru seçmeliydi kime yaklaşıp, kimden uzaklaşacağını. Yakınlaştıkları ve uzaklaştıklarına göre insan ya bozuluyor ya da toparlanıyordu. Öyleyse insanın yönünü belirliyordu aslında yakınlaşıp uzaklaştıkları.

Yaklaşmamalıydı insan kötüye, kötülüğe. Yönünü doğru belirlemeliydi.

Aslında insanın ilk öyküsü de böyle başlamamış mıydı? 

O ağaca yaklaşmaması söylenmesine rağmen o ağaçtan uzak duramamıştı ve yaklaştıkça karşı koyamamıştı.

Öyleyse neye yaklaşıp neye yaklaşmaması gerektiğini çok iyi belirlemeliydi insan, oyunu büyütmeden, öykünün başlangıcını unutmadan…