İHTİYACIM OLAN ŞEY, GERÇEK

Bir yaz sabahı gözlerinizi açtığınızda etrafın karla kaplı olduğunu görseniz ne yapardınız?

Sokağa çıktınız işe gideceksiniz, ilerleyemiyorsunuz, trafik kilit olmuş...

Sonra bir baktınız elma ağacı karpuz, armut ağacı ise çilek vermiş.

Şaşkınlık içinde ilerlerken kedinin havladığını, köpeğin ise havada uçtuğunu görüyorsunuz…

Yaz gününde kar, ağaçta karpuz, kedinin havlaması, köpeğin uçması…

Ben neredeyim? Kesin rüyadayım bunlar gerçek olamazzzzz!!! 

diye düşünür değil mi insan? Bu işin gerçeği ne diye merak eder. Hayatı boyunca gerçeği merak ettiği gibi...

Gerçek; zamana, olaylara ve kişilere göre değişkenlik göstermez. Tutarlılık sayesinde bir düzen oluşur.  Güneşin doğması, batması ve mevsimlerin oluşması hep bir düzen içindedir. Bir gün yaz, bir gün kışı yaşamaz insan. Ya da bir elma ağacı yalnızca elma verir. Kışın hava soğuk olur, kar yağar. Yazlar ise güneşli ve sıcak olur. Doğadaki bu tutarlılık sayesinde insan kaostan kurtulur. Neyi ne zaman yapacağını öngörebilir hale gelir. Bu durum onun hayatını kolaylaştırır.

Hangi tohum hangi toprakta yetişir, hangi mevsimde ne tür sebze, meyve olur? Bunların hepsini insan tutarlılık sayesinde öğrenir. Öğrendikçe gerçekliği içine aldığı için yaşam kalitesi her geçen gün artmaya başlar. Yaratılan şeyler her gün farklı bir biçimde insanın karşısına çıkmış olsaydı, insan nerede hangi davranışı sergileyeceğini öğrenemezdi. Gerçeklik ihtiyacı yalnızca yediğinde içtiklerinde değil aynı zamanda davranışları için de geçerlidir insanın. Gerçek, insanda güven oluşturur. Karşıdaki kişinin davranışlarına göre, olaylar ve kişilere göre, verdiği tepkilere göre onun ne kadar gerçekçi olduğunu da anlaşılır.

Bir kimse hastalandığında onu hasta eden şeyin ne olduğunu bilmek ne kadar kıymetlidir değil mi? Hastalığı bilindiğinde doğru tedavi uygulamak kolaylaşır. Hastalığının ne olduğu anlaşılamadığında ona uygulanacak tedavi kişiyi daha çok hasta etmekten öteye geçmeyecektir. İnsan gerçeği ne kadar iyi bilir ve onu hayatına alabilirse gerçeğe o kadar çok uyumlanabilir. Bu uyumdaki kişilerin aldığı kararlar ve yaptığı davranışlar daha isabetli ve hedefine uygun olur. Diğer türlü yanlış stratejiler uygulayarak yaşamını zora sokar. 

Kimi zaman olur ya hani... Kapalı bir mekana gider insan. Dışarıdaki hava soğuk olduğunda içeride ısıtma vardır diye düşünür. Mekana girdiğinde içerisinin tahmininden daha serin olması onu şaşırtır... Keşke daha kalın giyinseydim sitemleri olur... Bu soğuk havada neden ısıtmamış içerisini hasta olacağız gibi gibi bir çok söylem... İçerideki hava dışarıdaki gerçeklikle uyumsuz olduğunda,  belki de bir daha tercih edilmeyecek bir mekan haline geliverir orası... Ya da tekrar gideceğinde ne giyeceğimizi bilemiyoruz ki düşünceleri... Çok basit bir konuda dahi insanı karmakarışık eden bir durum...

İşte o armut ağacı, bazen armut, bazen çilek verseydi... İnsanın kafası pek karışık olurdu...  Bir gün yaz bir gün kış... Güneşin ne zaman doğacağı belli olmasaydı ya da ne zaman batacağı... Bir gün sevdiğini söyleseydi mesela biri, bir gün selam vermeseydi... Karışık olurdu elbette ilişkiler, insanlar... Hem de karmakarışık... Bu yüzden insanın ihtiyacı olan şey, gerçek!

Peki ne yapardı insan o karmaşada? 

Gerçeğini bilmediği bir şeye ne kadar uyumlanabilirdi? 

Gerçeğini bilmediği bir şeye nasıl sabır gösterebilirdi? 

Gerçeğini bilmediği problemi insan, nasıl çözebilirdi?